Ik zie mezelf nog gaan.
Baby eindelijk in draagzak, al wandelend op naar de supermarkt.
Hè hè, we kunnen gaan.
Na 30 meter van mijn huis realiseer ik me dat ik eigenlijk ontzettend nodig moet plassen.
Niet handig.
Misschien had ik ook nog wat make-up op moeten doen, want ik zie er vast uit als een vaatdoek na zo’n slechte nacht.
Kijkt die man daarom zo verbaasd naar me?
Mijn ogen volgen zijn blik.
Naar m’n voeten.
Ah nee, shit, ik heb mijn pantoffels nog aan!
Echt gebeurd.
Zo volledig in de zorgmodus voor mijn eerste baby.
Hoge pieken waarin ik werd overspoeld door liefde voor dat kleine mannetje.
En diepe dalen van vermoeidheid, angst en onzekerheid.
Vaak geen idee hebben wat me overkwam.
Compleet vergeten dat ik er zelf ook nog was.
Zelfs even plassen was gedoe, want daar had ik eigenlijk geen tijd voor.
Ik geloof dat moeder worden het meest intense is wat een vrouw kan meemaken.
Het is zoveel meer dan alleen het grootbrengen van je kind.
Het is een transformatie.
Een ultieme en confronterende reis.
Ik moest en zou het goed doen.
En niet zomaar goed, maar gewoon fantastisch goed.
Als kersverse moeder zoog ik alle informatie in me op die ik kon vinden op internet en in boeken. Maar al snel merkte ik dat het mij niet lukte zoals het in de boeken stond.
Ik vergat namelijk het allerbelangrijkste dat er is in het moederschap:
Mezelf.
Als ik nu, jaren later, terugkijk naar mezelf..
dan zou ik tegen haar, en tegen álle moeders, willen zeggen:
Kijk eens wat je allemaal doet elke dag.
Vol overgave.
Je bent er elke dag weer voor je gezin.
Besef je eigenlijk wel hoe mooi je intentie is om je kind vol liefde groot te brengen?
Je wilt het graag goed doen.
Daarom schiet je wel eens door naar meer voor anderen zorgen dan voor jezelf.
En dat is oké.
Maar vergeet daarin alsjeblieft jezelf niet.
Omarm het moederschap volledig.
Alle mooie én zware kanten die daarbij horen.
Wees lief voor jezelf.
Voor je twijfels.
Je blijdschap.
De schuldgevoelens.
Je zorgen.
De trotsheid.
Je gevoeligheid.
Je boosheid.
Het hoort er allemaal bij.
Wees er lief voor.
En trek schoenen aan 🙂
